Jeśli chodzi o usługi pocztowe i urzędowe, to pierwszym wykorzystaniem kodu kreskowego była identyfikacja dokumentów oraz podatnika. Kod kreskowy skanuje się w kasie, dzięki czemu urzędnik sprawdza rodzaj zobowiązania, które podatnik chce zapłacić.

Drugie wykorzystanie dotyczy tradycyjnego doręczania pocztą. Na dokumencie nadrukowuje się kod z decyzji podatkowej, identyfikujący tę decyzję. Gdy przychodzi zwrotne potwierdzenie odbioru z poczty do urzędu, nie ma potrzeby szukania w systemie pojedynczego dokumentu, żeby wpisać datę odbioru. Jest to przydatne zwłaszcza przy zarządzaniu decyzjami podatkowymi, których liczba w większych gminach sięga kilkudziesięciu tysięcy. Korzystanie z kodów kreskowych ułatwia wyszukiwanie zobowiązań podatnika. Również tworzenie książki nadawczej następuje w sposób automatyczny. Pracownik sekretariatu/kancelarii w urzędzie skanuje kod kreskowy danej decyzji. eDokument pobiera dane decyzji (odbiorca, adres, data wydania, numer decyzji) i dołącza do książki nadawczej dla poczty. Nie ma więc potrzeby ręcznego tworzenia listy poprzez przepisywanie danych z decyzji na listę.

Trzeci sposób wykorzystania to Elektroniczne Potwierdzenie Odbioru. Kod kreskowy nadaje poczta i sprzedaje daną pulę EPO urzędowi. Pracownik urzędu nakleja potwierdzenia. Z kolei doręczyciel, dostarczając dokument odbiorcy, skanuje EPO i dzięki temu wiadomo, że decyzja podatkowa dotarła do adresata. Na podstawie kodu kreskowego, system identyfikuje datę odbioru decyzji podatkowej. Kody EPO pozwalają na automatyczny import potwierdzeń odbioru z poczty. W kodzie znajduje się numer nadawczy przesyłki (numer śledzenia), na podstawie którego system kojarzy go z numerem pisma w systemie dziedzinowym i wstawia datę odbioru.

kody kreskowe urząd